शेवटी दोघी थकल्या व राधाने बसंतीला गच्च मिठीत घेवुन तिला थांबवले.काही क्षण असेच त्या एकमेकीच्या मिठीत पडून राहिल्या. बसंती हलकेच राधाच्या मिठीतुन सुटली व राधाच्या शरीरावरुन खाली बाजुला पहुडली. तिचे डोके तिने राधाच्या दंडावर ठेवले व तिचे ओठ राधाच्या स्तनाग्रावर छोट्या चुंबनाचा वर्षाव करत होते. तिने हात खाली नेवुन राधाच्या योनीला आपल्या मुठीत भरुन घेतले. तिचा पाय राधाच्या पायावर टाकला होता त्यामुळे तिची योनी राधाच्या मांडीवर रुतली होती, तर तिचे स्तन राधाच्या कुशीत ढुसण्या मारत होते.
\
"माझ्या राधाराणीला या भोकात घालायला एक तगडा लंड पाहिजे" असे ठाम स्वरात बोलुन तिने राधाची तिच्या मुठीतली योनी दाबली.
त्या विचारानेच राधाच्या शरीरातुन एक शिरशिरी गेली व तिची योनी परत वाहू लागली. विरुचा लवडा तिच्या बंद डोळ्यासमोर तरळत असतानाच ती बसंतीच्या बोलण्याचा विचार करत होती. बसंतीचे हे म्हणणे अगदी १००% जरी खरे असले तरी तिला ते शक्य वाटत नव्हते.
बसंती मान उंचावुन तिच्याकडे पाहत आहे ही जाणीव झाली म्हणुन तिने डोळे उघडून बसंतीकडे पाहिले. बसंतीचे बदामी डोळे राधाच्या काळ्या डोळ्यावर रोखले होते. तिच्या धनुष्याकृती ओठावर चावट स्मितहास्य होते.
राधाने दुखाःने डोके हलवले. "बसंती तुला माहित आहे हे शक्य नाही. मला आता लग्नाचा विचारही करता येणार नाही."
"मी कुठे म्हणते की तु लग्न कर." बसंतीने त्याच वाक्याचा पुनरुच्चार केला. राधाने चमकुन तिच्याकडे पाहिले.
"हे बघ मी तुझी मैत्रीण असली तरी प्रथम मी तुझी दासी आहे. खर की नाही?"
"अजीबात नाही तु माझी फक्त जीवाभावाची मैत्रीण आहेस बाकी कोणी नाही!" राधाने तिच्या ठाकुरीण आवाजात बजावले.
"बर बाई" बसंतीने तिचे चुंबन घेत कबुल केले. "बर मला सांग, विरु तुझा नोकर आहे की नाही?"
राधा बसंतीला ढकलुन खाडकन उठुन बसली. "काय म्हणायचे काय आहे तुला?"
"माझी राणी रागावू नकोस. मी काय म्हणते ते नीट समजुन घे." तिने राधाला परत क्जोपवले.
"माझी राणी दमली असेल. चल मी तुला मस्त मालीश करुन तुझे शरीर हलके करते. मग तुला कढत पाण्याने न्हाऊ घालते, म्हणजे तुझी सारी व्यथा दूर होवुन जाइल.